Εσύ ξεμάκρυνες.

Εσύ ξεμάκρυνες,

Πρόδωσες την κατάκτηση

Και κατακτήθηκες

Βιάστηκες ν’ ανέβης

Και γκρέμισες την ύπαρξη σου.

Έπαιξες με τους ίσκιους

Σπαταλώντας τον χρόνο

Με τα μάτια κλειστά

Την φυγή να μην βλέπεις

Χάθηκες στον στροβιλισμό

Της χιμαιρικής ανυπαρξίας

Σημάδι αβέβαιο

Μίας απατηλής πραγματικότητας.

Δεν σου έμεινε πια χρόνος

Η αρχή είναι μακριά

Κι’ έχεις μάθει να πέφτεις

Η ντροπή συνέτριψε μέσα σου τη μνήμη

Και δεν θυμάσαι γιατί ζεις.

Εσύ ξεμάκρυνες

Βιαζόσουν να φτάσεις

Και φτάνεις στο τέρμα

Μονάχη, νικημένη.

Δεν έμεινε τίποτα

Τα γκρέμισες όλα

Όλα στην ανυπαρξία

Ακόμα και τον οίκτο.

Εσύ ξεμάκρυνες.

(1970)