Πληγές.

Οι πληγές είναι τα πλούτη μου

Τις περιφέρω με καμάρι στο παζάρι του κόσμου

Τις εκθέτω σαν την πόρνη τα στήθη της

Τις γλύφω με έκφυλο πάθος, σαν σκυλί.

Μ’ έχουν σταυρώσει οι αγάπες μου.

Σε μισώ μ’ όλη τη δύναμη της αδικαίωτης αγάπης μου

Κόσμε φτιαγμένε από πέτρα και πάγο

Σε μαστιγώνω μ’  όλο το μίσος του ανεκπλήρωτου ερωτά μου.

Μη μ’ αγαπάς αν θέλεις να σ’ αγαπώ

Αγάπαμε αν θέλεις για χάρη σου να πεθάνω

Φίλαμε για να μισήσω τα χείλη σου

Χάσε την αίσθηση του χρόνου

για να πιστέψω  πως μ’ αγαπάς.

Όταν σε κρατώ πιστεύω ότι υπάρχεις

Όταν με φιλάς ελπίζω πως μ’ αγαπάς.

Τα χέρια σου δεν μ’ αγαπούν

Τα χέρια σου είναι σαν κλαδιά π’ αργοπεθαίνουν

Τα περιφέρεις δέσμια της λογικής

Τα χέρια σου δεν έχουν καρδιά.

Ένα συν ένα κάνουν ένα

Στη λογική της αγάπης

Στα μαθηματικά της αγάπης

Ένα συν ένα κάνουν ένα.

Εγώ κι εσύ, εγώ κι εγώ, εσύ κι εσύ.

Με τα χέρια σου αγκαλιάζω το σώμα μου

Με τα χείλη σου φιλώ τα χείλη μου

Με τα μάτια σου απεικονίζω την μορφή μου

Με την καρδιά σου αφομοιώνω την ύπαρξη μου.

Άνευ όρων παραδόθηκα στην καρδιά μου.

Δέχτηκα μ’ ευγνωμοσύνη το Βατερλώ μου.

(1973)