Η φωνή σου.

Η φωνή σου είναι

ύμνος των πουλιών στον ήλιο

Η ματιά σου είναι

καλημέρισμα του ήλιου στη μέρα

Η παρουσία σου είναι

ύμνος των λουλουδιών στην Άνοιξη.

Τα πουλιά με τα δένδρα

πιάστηκαν χέρι-χέρι

Οι πεταλούδες

αγκαλιάστηκαν με τα λουλούδια

Όλα είναι αγνά στα μάτια σου

Ο ήλιος ζωγράφισε την ομορφιά

μέσα τους με χρώματα χρυσά.

Στο πέρασμά σου

Η χλόη φιλά τα πόδια σου

Τα λουλούδια με το άρωμα σου μεθούν

Ο ήλιος κλέβει από τα μάτια σου φως

Τα πουλιά φιλούν το αεράκι

που παίζει με τα μαλλιά σου.

Όλα στα μάτια σου είναι αληθινά

όλα τα ζωντανεύει η πίστη σου

κατρακυλώ μέσα τους και χάνομαι

λούζομαι στη λάμψη τους και γίνομαι θεός

και άλλοτε η θλίψη τους μ’ εξουθενώνει.

Κάθομαι τώρα εδώ

Και σ’ αισθάνομαι μέσα κι έξω από εμένα

Και σ’ ανασαίνω μέσα κι έξω από εμένα.

Ανήμπορος ν’ αντισταθώ

Φυλακισμένος στην αναπνοή σου.

Κάθομαι τώρα εδώ

και με λέξεις σκληρές προσπαθώ

τις πληγές μου να κρύψω.

1970