Παρέμβαση στην 6η Εθνική Συνδιάσκεψη της Ν.Δ..
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Κ.Ε.
Υπάρχει, κυρίες και κύριοι, ένα μεγάλο ερώτημα. Πώς είναι δυνατόν η Ν.Δ., με ιστορικά δικαιωμένη την ιδεολογία της και τις στρατηγικές της επιλογές, με σημαντικό κυβερνητικό έργο και ικανά στελέχη, να είναι στην αντιπολίτευση και το ΠΑΣΟΚ με χρεοκοπημένες ιδεολογικές και στρατηγικές επιλογές και αρνητικό κυβερνητικό έργο να ΚΥΒΕΡΝΑ;
Πώς το ΠΑΣΟΚ από το 13% του ’74 εκτοξεύεται στο 48% το ’81;
Πώς, στη συνέχεια, ιδεολογικά και πολιτικά χρεοκοπημένο, έχοντας οδηγήσει τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής, έκπτωτο ηθικά, με ηγέτη το γέρο και άρρωστο Παπανδρέου, θριαμβεύει στις εκλογές του ’93 με 47%;
Δίνονται διάφορες ερμηνείες;
Οι ιστορικές συγκυρίες και τα πολιτικά και ιδεολογικά ρεύματα, ο λαϊκισμός και η τεχνητή πόλωση, τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και οι πελατειακές σχέσεις από τη μια πλευρά και από την άλλη, τη δική μας, κάποια κυβερνητικά λάθη, οι ελλείψεις στο συντονισμό και τη στρατηγική, κάποια εσωτερικά προβλήματα και η ανεπάρκεια της προβολής των θέσεων και του έργου μας, προβάλλονται ως οι κύριες αιτίες, αλλά είναι όντως λόγοι ικανοί, να εξηγήσουν το φαινόμενο
Από την ιστορική ημέρα της 24ης Ιουλίου του ’74, από την επιστροφή του Καραμανλή και την ίδρυση της Ν.Δ. ζήσαμε και συμμετείχαμε, οι περισσότεροι μέσα σε αυτή την αίθουσα, στον αγώνα για τη Δημοκρατία, στον αγώνα για τον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο με κοινωνική ευαισθησία, στον αγώνα για την εθνική ασφάλεια και την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε.
Συνεχίσαμε την ανοικοδόμηση της χώρας που είχε ξεκινήσει η ΕΡΕ χωρίς να πλήξουμε τον εθνικό και τον κοινωνικό ιστό.
Ωστόσο, ένα χρόνο μετά, το 1975, οι κομματικές οργανώσεις άρχισαν να φυλλορροούν και τα στελέχη των οργανώσεων να αποσύρονται στα σπίτια τους απογοητευμένα όχι από το κυβερνητικό έργο αλλά από τη λειτουργία του κόμματος και τη συμπεριφορά των στελεχών.
Η ένταξη στο κόμμα, μετά το 1977, ικανών και επώνυμων στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους, δεν έφερε καινούργια δυναμική και άμεσα ψηφοφόρους στη Ν.Δ., όπως μαρτυράει το 35% του 1981.
Είναι προφανές ότι στη σύγχρονη δημοκρατία, τα μεμονωμένα πρόσωπα έχουν δευτερεύουσα σημασία. Αυτό που μετράει είναι η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ δίνει ουσία και περιεχόμενο στη Δημοκρατία. Την ενσαρκώνει.
Ιδιαίτερα σήμερα, που η σμίκρυνση των ιδεολογικών και πολιτικών αποστάσεων, καθιστά την προσέγγιση του εκλογικού σώματος πιο δύσκολη, απαιτείται, όσο ποτέ άλλοτε, η ουσιαστική συμμετοχή του κόμματος στο «κοινωνικό γίγνεσθαι». Αυτό όμως προϋποθέτει την ουσιαστική συμμετοχή των κοινωνικών δυνάμεων στο «κομματικό γίγνεσθαι».
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι:
Θα υπερασπισθούμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τις ιδεολογικές αρχές και το πολιτικό πλαίσιο, που έχουμε συναποφασίσει.
Θα προβάλλουμε και θα στηρίξουμε αποτελεσματικότερα το πρόγραμμα που έχουμε συνδιαμορφώσει.
Δεν απαιτούμε συγκυβέρνηση.
Η κυβέρνηση κυβερνά, το κόμμα ελέγχει και στηρίζει με οδηγό την ιδεολογία το πολιτικό πλαίσιο και το πρόγραμμα.
Δεν απαιτούμε συμμετοχή στην εξουσία και τη νομή της, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ισότιμη συμμετοχή σε ένα δημοκρατικά οργανωμένο και ισχυρό κόμμα, που θα οικοδομείται από τη βάση προς την κορυφή και όχι αντιστρόφως. Απαιτείται σεβασμός από τους επώνυμους και τους διαχειριστές της εξουσίας, στα μέλη του κόμματος.
Το ΠΑΣΟΚ, χάρη στο συμμετοχικό χαρακτήρα που είχε από την ίδρυσή του, κατάφερε να εντάξει στις τάξεις του ζωντανές και δυναμικές κοινωνικές δυνάμεις, οι οποίες όχι μόνο το οδήγησαν στην εξουσία, αλλά και το στήριξαν σ’ αυτή αποτελεσματικά, παρά την εγκληματική του ανεπάρκεια και τα λάθη του.
Εμείς, παρά τα σημαντικά θετικά βήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια, δεν καταφέραμε να κάνουμε πράξη την ουσιαστική συμμετοχή.
Δυστυχώς, πολλά κορυφαία στελέχη παρά την σαφώς εκφρασμένη βούληση του Προέδρου του κόμματος, εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται και να αντιμετωπίζουν του νεολαίους, τους συνδικαλιστές, τους συνεταιριστές, τα στελέχη της περιφερειακής οργάνωσης και τις γυναίκες, απλώς σαν άβουλα εκτελεστικά όργανα, αφισοκολλητές, ψηφοσυλλέκτες και κλάκα των προεκλογικών συγκεντρώσεων.
Όσο ο παλαιοκομματικός φεουδαλισμός θα ζει και κάποιοι δεν θ’ αντιλαμβάνονται ότι το κόμμα δεν είναι, και δεν μπορεί το 1996 να είναι, ο αρχηγός και οι πρώην αρχηγοί, δεν είναι οι 110 βουλευτές και τα πεντακόσια επώνυμα στελέχη.
Όσο κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται ότι το κόμμα θα εκφράζει την κοινωνία στο βαθμό που η κοινωνία εκφράζεται μέσα σε αυτό με τους ΟΝΝΕΔΙΤΕΣ, με τους ΔΑΚΙΤΕΣ, με τα συνεταιριστικά στελέχη και τα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης και όσο αρνούνται σε αυτά τα στελέχη το δικαίωμα της ουσιαστικής συμμετοχής, τόσο το όραμα της εξουσίας και της αποτελεσματικής άσκησής της θα είναι θολό.
Γιατί, εντέλει, η περιλάλητη «πολυσυλλεκτικότητα» δεν εξασφαλίζεται με τη σύνθεση του ψηφοδελτίου Επικρατείας, ούτε με την επανένταξη του Α’ ή του Β’ επώνυμου στελέχους. Η πολυσυλλεκτικότητα εξασφαλίζεται με το άνοιγμα στις δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις με τη διαμόρφωση ευνοϊκών, κοινωνικών συμμαχιών και συσχετισμών με τη διαρκή, αγωνιώδη αναζήτηση νέων πεδίων εθνικής και κοινωνικής προσφοράς, μέσα στην ελεύθερη, ανοιχτή κοινωνία της δημιουργίας, της άμιλλας αλλά και της αλληλεγγύης, που οφείλουμε να υπηρετήσουμε όλοι μας.
Γιατί, προϋπόθεση για τη νίκη δεν είναι η ένταξη ή η επανένταξη κάποιων επώνυμων στο κόμμα, δηλαδή στις κομματικές λίστες. Προϋπόθεση για τη νίκη δεν είναι η ανακύκλωση ενός άξιου στελεχιακού δυναμικού, που παραμένει αναλλοίωτο εδώ και χρόνια.
Προϋπόθεση για τη νίκη δεν είναι μόνο να σταματήσουν κάποιοι να συμπεριφέρονται ως να επιθυμούν την εκλογική ήττα της Ν.Δ.
Προϋπόθεση για τη νίκη δεν είναι μόνο να συνειδητοποιήσουν οι μονίμως και συνήθως ασκόπως διαφωνούντες ότι αυτή η τακτική φθείρει τους πάντες και ανοίγει το δρόμο στους έλληνες Μπερλουσκόνι.
Προϋπόθεση είναι η αποσυμφόρηση και η αποτελεσματική λειτουργία της διοικητικής πυραμίδας, η ουσιαστική λειτουργία των οργάνων, η τακτική και ουσιαστική επαφή της ηγεσίας και των κορυφαίων στελεχών, με όσους αγωνίζονται στους κοινωνικούς χώρους.
Είμαι βέβαιος ότι αυτή η ουσιαστική Εθνική Συνδιάσκεψη θα αποτελέσει την αφετηρία μιας θριαμβευτικής πορείας προς τη νίκη και τη μακροχρόνια διακυβέρνηση της χώρας.
Αρκεί να κατανοήσουμε όλοι ότι η Ν.Δ. είναι πάνω από πρόσωπα και ότι η Ελλάδα είναι πάνω από τη Ν.Δ.
Αντώνης Αντωνάκος
Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας
Ν. Φάληρο 22/6/96