Το λιβάνι και οι συλλογικές διαδικασίες.

Η συγκυριακή «ηγεσία» της Δ.Α.Κ.Ε. αποφεύγει τις συλλογικές διαδικασίες όπως ο διάβολος αποφεύγει το λιβάνι. Αυτή είναι η αλήθεια, για τις σκοπιμότητες και τους στόχους αυτής της αποφυγής θα επανέλθω σε επόμενη επικοινωνία. Προς το παρόν σήμερα θα ασχοληθώ και πάλι με την απόλυτη ανάγκη το συνέδριο να γίνει άμεσα, μια μέρα πριν το συνέδριο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., καθώς και με τον προσχηματικό λόγο της άρνησης της πραγματοποίησής του με αίολα επιχειρήματα που επικαλούνται τον κανονισμό τα οποία χρησιμοποιούν εκείνοι που, ενώ είναι οι κατ’ εξοχήν υπεύθυνοι για την τήρησή τους, κατ’ επανάληψη έχουν γράψει τον κανονισμό και τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων στα «παλαιότερα των υποδημάτων τους».

Ας δούμε κατ’ αρχήν τι προβλέπει ο κανονισμός της Δ.Α.Κ.Ε. για τη σύνθεση του συνεδρίου της. 1) Κάθε δευτεροβάθμια Δ.Α.Κ.Ε. μετέχει με αριθμό διπλάσιο των συνέδρων που έχει εκλέξει για το συνέδριο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. 2) Κάθε συντονιστικό νομού εκλέγει ένα σύνεδρο 3) Οι Δ.Α.Κ.Ε. με εκλεγμένους συνέδρους από 1 έως 4 στέλνουν έναν επιπλέον σύνεδρο.

Με βάση αυτές τις προβλέψεις του καταστατικού και με δεδομένο ότι είναι αμφίβολο αν λειτουργούν πλέον «συντονιστικά νομού» το σώμα του προσεχούς συνεδρίου θα απαρτίζεται κατά προσέγγιση από 320 άτομα (σύνεδροι Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Χ2 + 35 από τις μικρές ομοσπονδίες). Είναι φανερό λοιπόν ότι, με δεδομένο ότι οι μισοί θα μετακινηθούν με έξοδα της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στα τέλη Νοεμβρίου για το συνέδριο, είναι ευκαιρία να πραγματοποιηθεί και το συνέδριο της παράταξης την προηγούμενη ακριβώς μέρα καθώς και το πρωί της ημέρας έναρξης. Δεν θα επαναλάβω τους λόγους ουσίας για τους οποίους πρέπει το συνέδριο να γίνει τώρα ούτε τα βασικά ζητήματα που πρέπει να λύσει αφού τα έχω αναπτύξει στα προηγούμενα σημειώματα μου. Είναι φανερό ότι αν δεν εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία και επιχειρηθεί το συνέδριο να γίνει σε άλλο χρόνο η συμμετοχή θα είναι υποβαθμισμένη αφού θα πρέπει όλοι οι σύνεδροι να μετακινηθούν με δική τους δαπάνη και επιπλέον να καλυφθούν τα έξοδα για αίθουσες κ.λπ.. Είναι άλλωστε «διδακτικό» το προηγούμενο όταν από τον Απρίλιο του 2008 συνέδριο έγινε πάλι το 2013 (με αγώνα δικό μου στα πλαίσια του προηγούμενου συνεδρίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ακριβώς με επίκληση του πραγματικού επιχειρήματος της οικονομικής αδυναμίας). Κανένας λοιπόν δεν πρέπει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του και τις πραγματικές επιδιώξεις του όταν με ευτελή προσχήματα επιχειρεί είτε να διαιωνίσει μια κατάσταση είτε να οδηγήσει την παράταξη σε ένα απόλυτα υποβαθμισμένο και άνευ σημασίας, αφού εκτός των άλλων θα γίνει «κατόπιν εορτής», συνέδριο.

Ορισμένοι θα επιχειρήσουν να «οχυρωθούν» πίσω από το γράμμα του κανονισμού που αναφέρει ότι το συνέδριο γίνεται κάθε τρία χρόνια το δίμηνο Φεβρουαρίου-Μαρτίου. Ήταν άλλες εποχές κατά τις οποίες η χρηματοδότηση επέτρεπε αυτό να υλοποιείται, χωρίς να συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι λογικά και ανεξάρτητα από το οικονομικό ζήτημα το συνέδριο πρέπει να γίνεται σε λογικό χρόνο, ενός τριμήνου, πριν (αυτή είναι η άποψή μου) ή μετά το συνέδριο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ..

Αλλά γιατί είναι προσχηματική η τυχόν επίκληση αυτού του σημείου του κανονισμού ιδιαίτερα από την «ηγεσία» της Δ.Α.Κ.Ε.; Γιατί πέραν από το προφανώς μη ρεαλιστικό του πράγματος πρέπει να υπενθυμίσω και ορισμένες από τις «έμπρακτες αποδείξεις σεβασμού» στον Κανονισμό Λειτουργίας (στο εξής Κ.Λ.). 1) Ο Κ.Λ. προβλέπει ότι Συμβούλιο Αντιπροσώπων που είναι το κυρίαρχο όργανο μετά το συνέδριο συγκαλείται κάθε τρείς μήνες. Δεν επιχειρήθηκε καν η σύγκλισή του ούτε μία φορά. 2) Η Εκτελεστική Επιτροπή που είναι το τρίτο όργανο μετά το Π.Σ. και το Σ.Α. δεν έχει συγκληθεί κανονικά τουλάχιστον το τελευταίο εξάμηνο. 3) Ο Κ.Λ. προβλέπει θέση Γ. Γραμματέα της Ε.Ε. μετά τον θάνατο του αείμνηστου Ε.Κ. η θέση είναι κενή παρά την πρότασή μου στις 7/1/2016 να καλυφθεί την οποία η «ηγεσία» απέκρουσε με ένα αναιτιολόγητο αλλά ευανάγνωστης σκοπιμότητας «όχι σήμερα».

Πέρα όμως από αυτά, τα οποία δεν μου είναι ευχάριστο το γεγονός ότι αναγκάζομαι να τα κοινοποιήσω εξ αιτίας του γεγονότος ότι αρνήθηκαν να κάνουν το συνέδριο, αναγκάζομαι να αναφέρω και ορισμένα άλλα πιο επώδυνα και απολύτως κατατοπιστικά για το είδος του «σεβασμού» που τρέφουν οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι στις συλλογικές διαδικασίες και στα συλλογικά όργανα. 1) Τον Σεπτέμβριο του 2013 μετά την αποχώρηση του συναδέλφου Η.Η. η Ε.Ε. της Δ.Α.Κ.Ε. αποφάσισε να προτείνει για τη θέση του Γ.Γ. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. τον αείμνηστο Ε.Κ.. Παρά την απόφαση της Ε.Ε. η σημερινή «ηγεσία» (Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος) προσπάθησαν να με πείσουν να κατέβω και εγώ ως υποψήφιος (ενάντια στην απόφαση της Ε.Ε.), και όταν εγώ αρνήθηκα παρά την πίεση και την επιμονή τους κατέβηκε υποψήφιος ο Αντιπρόεδρος της παράταξης και πήρε δύο ψήφους (υποθέτω ποια ήταν η δεύτερη αλλά δεν έχω αποδείξεις). Για να προλάβω όσους θα επιχειρήσουν να πουν γιατί δεν τα έλεγα τότε επισυνάπτω ένα απόσπασμα από το ενημερωτικό που σας είχα στείλει το Σεπτέμβριο του 13: «Αρκετοί έχετε πληροφορηθεί τη δυσάρεστη εξέλιξη της κατάθεσης δύο υποψηφιοτήτων από την πλευρά της ΔΑΚΕ για τη διεκδίκηση της θέσης του Γ. Γραμματέα στην εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ.». 2) Μετά το συνέδριο της Δ.Α.Κ.Ε. κατά τη διαδικασία εκλογής Γ.Γ. της Ε.Ε. όταν εξελέγει ο Ε.Κ. προχώρησε ο αντιπρόεδρος της παράταξης στη διάσπασή της. Παρά το γεγονός ότι η αιτιολογία της διάσπασης ήταν αίολη και στηριζόταν αφ’ ενός στα λάθη που είχαν γίνει κατά τη διεξαγωγή του συνεδρίου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και αφ’ ετέρου στο ότι εντελώς συγκυριακά λόγω της αποχώρησης του Π.Α.Μ.Ε. η παράταξη στην Π.Ο.Ε. Ο.Τ.Α. υπερείχε με βραχεία κεφαλή (3 συνέδρων) από την αντίστοιχη της Π.Ο.Ε.Δ.Η.Ν., δεν δίστασε να κρατήσει την παράταξη διασπασμένη μέχρι τον Μάρτιο το 2015 (χρειάστηκε να αντισταθούμε εγώ και άλλοι συνάδελφοι στην επανειλημμένη, και δικαιολογημένη πρόταση διαγραφής του), όταν με προσωπική προσπάθεια και αγώνα συνέβαλλα στην επάνοδό του στην παράταξη και μάλιστα στη θέση του αντιπροέδρου. Ανέφερα προηγουμένως ότι η αιτιολογία της διάσπασης ήταν αίολη και είναι γεγονός αφού η πραγματική αιτία μάλλον είναι το γεγονός ότι αν δεν είχε κάνει τη διάσπαση η παράταξη θα είχε 4 μέλη στην Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. έναντι 3 της ήδη διασπασμένης Π.Α.Σ.Κ. και του Μ.Ε.Τ.Α. και θα διεκδικούσε με πολλές πιθανότητες την προεδρία της Α.Δ.Ε.Δ.Υ..

Τελειώνοντας για σήμερα θέλω να επισημάνω ότι δεν είμαι συνηθισμένος ούτε σε «κύνεια» άσματα ούτε σε «κύκνειους» καβγάδες. Αντιπαρέρχομαι την, σε επήκοον δεκάδων, απειλή «συναδέλφου» ότι αν δεν σταματήσω θα «με πατήσει κάτω» γιατί πάντα ήμουν υπέρ της σύνθεσης και της συνύπαρξης με βάσει ένα σταθερό αξιακό κώδικα, ισχυρή ιδεολογική βάση και ουσιαστική τεκμηρίωση των θέσεων με τις οποίες συνυπήρχα τόσο με συμμαχητές όσο και με ιδεολογικούς αντιπάλους. Οι «τσαμπουκάδες», οι «τραμπουκισμοί», οι «ηρωικές» εξάρσεις καταρρέουν μπροστά στο τελικό αποτέλεσμα της όποιας δουλειάς και της όποιας «αξίας». Σε τελική ανάλυση είναι οι συνάδελφοι που αποτιμούν την προσπάθειά μας και «μετρούν το μπόι μας. Όσο και αν «κορδωνόμαστε» φαινόμαστε ψηλότεροι, δεν γινόμαστε.

Αυτά προς το παρόν σε μια επώδυνη για μένα και πιστεύω και για τους περισσότερους από σας διαδικασία, που τη θεωρώ σαν χρέος τιμής σε αυτούς ίδρυσαν την παράταξη, σε αυτούς που την υπηρέτησαν σε δύσκολους καιρούς, και σε σας που εξακολουθείτε να την υπηρετείτε με προσωπικό κόστος και χωρίς υστεροβουλίες και σκοπιμότητες. Θεωρώ όμως ότι έχετε απόλυτο δικαίωμα να γνωρίζετε και γι’ αυτό θα συνεχίσω με τρία η τέσσερα σημειώματα το πολύ ακόμα μήπως αναγκαστούν κάτω από τη δική σας πίεση (προφανώς και των δευτεροβαθμίων Δ.Α.Κ.Ε.) να κάνουν έγκαιρα το συνέδριο. Γιατί μετά δεν θα έχει νόημα και εγώ έχω πιο δημιουργικά και λιγότερο ψυχοφθόρα πράγματα να κάνω.

Σας χαιρετώ λοιπόν μέχρι την επόμενη επικοινωνία μας

Φιλικά Αντώνης

Αντώνης Αντωνάκος

5 Οκτωβρίου 2016

www.antonakos.edu.gr antonakosantonis@gmail.comαι Υ.