Πότε πρέπει να γίνει το συνέδριο της ΔΑΚΕ Δ.Τ.;
Η απάντηση είναι μια και μοναδική, άμεσα.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Την τριετία 2010-2013 η ΔΑΚΕ υπολειτουργούσε ή αν θέλετε καλύτερα λειτουργούσε περιστασιακά και «κατά το δοκούν». Ωστόσο κάποιες, αραιά και που συνεδριάσεις γίνονταν και κάποια ενημερωτικά, αν και όχι σε συστηματική βάση, αποστέλλονταν. Τον Σεπτέμβριο του 2013 χρειάστηκε να πιέσω με διαδοχικές ενημερώσεις που σας έστειλα ώστε τελικά να γίνει εκ των ενόντων συνέδριο στις 30/11/2013, σχεδόν 6 χρόνια μετά το προηγούμενο, που είχε γίνει τον Απρίλιο του 2008. Εν τω μεταξύ ως αποτέλεσμα της κακής λειτουργίας η παράταξη έχασε από τη δύναμή της 20 συνέδρους (αντί για 173 πήρε 153) για διάφορους λόγους (εκτός από αυτούς που δεν ψήφισαν λόγω καθυστερημένης προσέλευσης, άλλοι δεν ήρθαν και άλλοι ενδεχομένως ψήφισαν άλλες παρατάξεις από την εντολή που τους είχε δώσει η ψήφος των συναδέλφων της βάσης) και ποτέ δεν αναζητήθηκε η αιτία για τον κάθε ένα από αυτούς.
Μετά το συνέδριο και την εκλογή της Ε.Ε. η παράταξη διασπάστηκε με αφορμή την εκλογή στη θέση του Γραμματέα της παράταξης του αείμνηστου συναδέλφου Ερμή. Έτσι από την αρχή η νέα Ε.Ε. δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, για διάφορους λόγους ένας εκ των οποίων ήταν η διάσπαση.
Μετά την αποχώρηση από την υπηρεσία του Προέδρου της Ε.Ε. (παλιού και σταθερού αγωνιστή φίλου και συναδέλφου) Δ. Καρλαύτη, συγκάλεσα αναρμοδίως, και γι’ αυτό δέχτηκα επιπλήξεις από τους «αρμοδίους», την Ε.Ε. και παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις και τα εμπόδια που έθεταν ορισμένοι, προώθησα μια λύση με πολλά προβλήματα αλλά με ένα μεγάλο κέρδος, την επανένωση της ΔΑΚΕ ενάμιση χρόνο μετά τη διάσπαση.
Η παράταξη παρ’ όλα αυτά όχι μόνο συνέχισε να υπολειτουργεί, αλλά ιδιαίτερα μετά τον απροσδόκητο θάνατο του συναδέλφου Ερμή, έπαψε να λειτουργεί. Ακραίο παράδειγμα και ένδειξη της «λογικής», της «ανιδιοτέλειας» και του «σεβασμού» στον αγώνα σας είναι το γεγονός η πρόταση που έκανα στις 7 Ιανουαρίου να συμπληρωθεί η θέση του Γραμματέα (θέση που δεν θα διεκδικούσα αφού αν ήθελα θα είχα διεκδικήσει και τη θέση του Προέδρου, έχοντας πάγια θέση αρχής - περί μη συμμετοχής των εκλεγμένων στα όργανα - την οποία τηρούσε η παράταξη μέχρι το 2004 στην ΔΑΚΕ ΟΛΜΕ) απορρίφθηκε.
Η παράταξη παρ’ όλα αυτά θα είναι πρώτη. Με σημαντική μείωση δυνάμεων αλλά πρώτη εκτός απροόπτου. Και αυτό θα συμβεί λόγω της διάσπασης του ΜΕΤΑ και της παρατεινόμενης διάσπασης της αποδυναμωμένης ούτως ή άλλως ΠΑΣΚ. Η παράταξη θα είναι πρώτη χάρις στις προσπάθειες των συναδέλφων στις ομοσπονδίες και στα πρωτοβάθμια. Παρά την πλήρη έλλειψη στήριξης, ενημέρωσης, πληροφόρησης, παρουσίας από την κεντρική ΔΑΚΕ. Αρκεί να μην επαναληφθεί η ιστορία του προηγούμενου συνεδρίου και δεν εννοώ τους 4 που ενώ ήταν παρόντες από λάθος δεν ψήφισαν. Αλλά και τους υπόλοιπους 16 που «χάθηκαν» στο μέτρημα. Αλλά δεν είναι κυρίως αυτός ο λόγος για τον οποίο το συνέδριο πρέπει να γίνει άμεσα. Πρέπει κυρίως να δρομολογηθεί μια άλλου είδους εκπροσώπηση στην Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ. Όχι κατ’ ανάγκην στα πρόσωπα αλλά στις απαιτήσεις που πρέπει να έχουμε από αυτά. Στα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχουν. Στον κώδικα δεοντολογίας που πρέπει να τηρούν.
Τι είναι αλήθεια τα μέλη της Ε.Ε.; Τι εκπροσωπούν; Τους συναδέλφους που τους ψηφίζουν, την παράταξη που τους εκλέγει, την κοινή ιδεολογία στη βάση της οποίας οι παρατάξεις συγκροτούνται ή τον εαυτό τους; Ανήκουν σε κάποια παράταξη ή η παράταξη ανήκει σε αυτούς; Είναι ισότιμα μέλη ή «ιδιοκτήτες» που δικαιούνται να την παίρνουν και να αποχωρούν όποτε τους καπνίσει;
Να μιλήσουμε λίγο με αριθμούς. Η ΔΑΚΕ εκλέγει 3 μέλη στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ. Για να εκλεγούν οι τρείς εκατοντάδες συνδικαλιστές τρέχουν σχολείο-σχολείο σε όλη την Ελλάδα σε 90 πρωτοβάθμια. Με τους ίδιους πρωταγωνιστές (τους συνδικαλιστές των πρωτοβαθμίων) η ΔΑΚΕ Δ.Ε. εκλέγει 3 γενικούς συμβούλους για το Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ οι οποίοι δικαιούνται πλήρη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα. Για να εκλεγεί ένα μέλος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ απαιτούνται 8 γενικοί σύμβουλοι δηλαδή δύναμη σχεδόν τριπλάσια από αυτής της ΔΑΚΕ Δ.Ε.. Δικαιούται ο τυχών εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ Δ.Ε. και η ίδια η παράταξη της ομοσπονδίας να πει αποχωρώ χωρίς να καταθέσει την εκπροσώπηση; Ή και να μην αποχωρήσει δικαιούται να υπολειτουργεί; Αν η συνεχής παρουσία στις μεγάλες ομοσπονδίες ΟΛΜΕ – ΔΟΕ κλπ είναι αναγκαία δεν είναι λογικό να είναι περισσότερο αναγκαία στην ΑΔΕΔΥ; Είναι τάχα τυχαίο ότι στην ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ η παράταξη έχει πάρει κατ’ επανάληψη την προεδρεία ή οφείλεται στον τρόπο και στις αρχές με τις οποίες λειτουργεί εκεί η ΔΑΚΕ; Οι ΔΑΚΕ των μικρότερων ομοσπονδιών έχουν δικαιώματα ή είναι απλά νεροκουβαλητές των μεγάλων ανεξάρτητα από τις επιδόσεις των τελευταίων;
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που πρέπει να απασχολήσουν πολύ σοβαρά την παράταξη και όλα τα στελέχη της έγκαιρα και σε βάθος. Και αυτό είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται να γίνει στα πλαίσια της διεξαγωγής του συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ. Γιατί τότε οι ανάγκες διαχείρισης του συνεδρίου και η αδυναμία ουσιαστικής ενημέρωσης και ενασχόλησης με τα ενδοπαραταξιακά των συνέδρων οδηγεί σε «μια από τα ίδια». Στην επανάληψη της πεπατημένης που αφήνει την παράταξη έρμαιο σε «συμφωνίες κορυφής» και σε εκείνους που φωνάζουν δυνατότερα και με περισσότερο θράσος. Γι’ αυτό το συνέδριο πρέπει να γίνει άμεσα, ίσως σε συνδυασμό με τη συνδιάσκεψη της ΑΔΕΔΥ το Σεπτέμβριο. Και εκ των ενόντων γιατί η οχύρωση πίσω από έναν ξεπερασμένο κανονισμό δεν θα επιτρέψει να γίνει ποτέ, λόγω οικονομικής αδυναμίας, κανονικό τακτικό συνέδριο.
Με φιλικούς χαιρετισμούς μέχρι την επόμενη επικοινωνία μας
Αντώνης Αντωνάκος
19 Αυγούστου 2016
www.antonakos.edu.gr antonakosantonis@gmail.com