Αντώνης Αντωνάκος συνέντευξη στον Γιάννη Ευαγγελίδη

Από το Σεπτέμβριο του Υπουργείου Παιδείας ξεκινάει ένα τεράστιο πείραμα με «πειραματόζωα» 400.000 μαθητές Λυκείου τονίζει ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (Ο.Λ.Μ.Ε.) κ. Αντώνης Αντωνάκος. Όπως εκτιμά, οι αλλαγές θα οδηγήσουν στη διόγκωση της παραπαιδείας, ενώ κατηγορεί το υπουργείο Παιδείας για προχειρότητα και για κινήσεις αιφνιδιασμού και αντιπερισπασμού.

ΕΡ.: Πώς κρίνετε τις αλλαγές που προωθούνται στα λύκεια κ. Αντωνάκο;

ΑΠ.: Ο υπουργός Παιδείας είναι φανερό ότι είναι πολύ επηρεασμένος από την προηγούμενη θητεία του στο Υπουργείο Άμυνας και ως αποτέλεσμα των μεθόδων του αιφνιδιασμού και του α ντιπερισπασμ ού για να προωθήσει μια προσωπική και πολιτική η οποία θα μπορούσε να εκπαιδευτεί . σύστημα σε περαιτέρω α ποσάθρωση. Οι ρυθμίσεις εις που προωθεί για τ ο ενιαίο Λύκειο , για την αλλαγή του τρόπου αξιολόγησης των μαθητών του Λυκείου και για το νέο τρόπο επιλογής των υποψηφίων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που θα έχουν ταλυτικές επιπτώσεις στην ήδη υποβαθμισμένη παιδεία της Λυκειακής βαθμίδας.

ΕΡ.: Και ποια είναι η αντιπρόταση για το εκπαιδευτικό σύστημα;

ΑΠ.: Η Ελλάδα έχει ασφαλώς ανάγκη από μια γενική αναθεώρηση του εκπαιδευτικού της συστήματός του έτσι ώστε αυτό το εκπαι δεύτερο , σύστημα να υπηρετήσει με τους καλύτερους τρόπους συγκεκριμένους στόχους, εθνι κούς, κοινωνικούς, πολιτισμούς κούς, οικονομικούς .

• Αφετηρία

Από τον καθορισμό αυτών των στόχων θα έπρεπε να ξεκι νάξει μια τέτοια προσπάθεια εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και στη συνέχεια θα έπρεπε να χαραχθούν οι συγκεκριμένες πολιτικές με τις πολιτικές που θα τυγχάνουν αυτοί οι στόχοι. Αυτό θα οδηγούσε σε μια γενικότερη αναθεώρηση των δομών των αναλυτικών προγραμμάτων των εκπαιδευτικών μέσων και σε μια ουσιαστική πολιτική αναβάθμιση του ανθρώπινου παράγοντα, δηλαδή τον εκπαιδευτικό προσωπικό.

Αντί γι' αυτό επιχειρείται για μια ακόμη φορά η διαχειριτική αντιμετώπιση των προβλημάτων του εκπαιδευτικού συστήματος.

Στην πραγματικότητα έχουμε μια πορεία στα τυφλά δίχως συγκεκριμένους στόχους, δίχως εκσυγχρονισμό των αναλυτών κών προγραμμάτων και των εκ παιδευτικών μέσων (βιβλία κ. λ.π.) και με εκπαιδευτικό προσωπικό που δεν είναι ενημερωμένο .

ΕΡ.: Οι νέες εξεταστικές διαδικασίες που εισάγονται από το Σεπτέμβριο στην Α' Λυκείου συ νεπάγονται και τη διόγκωση , ευνοούν περισσότερο την παράπαι δειία;

• Αδιέξοδο

ΑΠ.: Από το Σεπτέμβριο ξεκινάει ένα πείραμα με πειραματόζωα τους 400.000 μαθητές των Λυκείων. Με τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση δεν οικοδόμησε το σύγχρο νο, δημιουργικό και ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύ στημα που έχει ανάγκη η χώρα και η ελληνική νεολαία, ιδιαίτερα στο καθημερινό δύσκολο περιβάλλον της πα γκοσμιοποίησης, ενώ παράλληλα λα θα διογκωθούν και θα παραμείνουν. δειία και τα αδιέξοδα που οδη γούν χιλιάδες νέους έξω από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύ στημα.

«Με τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση δεν οικοδομείται το σύγχρονο ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα».

ΕΡ.: Θετικά στοιχεία δεν υπάρχουν στις νέες ρυθμίσεις ;

ΑΠ.: Ακόμα και εκείνες οι σκέψεις του υπουργού Παιδείας οι οποίες βρίσκονται σε σωστή κατεύθυνση που ακυρώθηκαν στην πράξη λόγω της προχειρότητας και γενικότερα του τρόπου με τον οποίο το υπουργείο τις προωθεί.

ΕΡ.: Γιατί υπάρχει τόσο έντονη αντίδραση για την κατάργηση της επετηρίδας; Και τι θα μπορούσε να γίνει;

ΑΠ.: Ακριβώς για να αποπροσανατολίσει από αυτά τα προ βλήματα τους μαθητές, τους γονείς και την κοινή γνώμη του υπουργείου Παιδείας χρησιμοποιεί το θέμα της επετηρίδας. Βεβαίως η αναντιστοιχία του αριθμού των αποφοίτων των «καθηγητικών» σχολείων και του αριθμού των εκπαιδευτικών τους οποίους μπορεί να περιέχει το εκπαιδευτικό σύ στημα, δημιουργεί τα προβλήματα των πραγμάτων που διογκώνεται με την πάροδο του χρόνου και σε λίγα χρόνια. οδηγεί σε αδιέξοδο.

Ευτυχώς, όμως, που λειτούργησε στην Ελλάδα ο θεσμός της επετηρίδας και δεν χρησιμοποιήθηκε ο «αξιοκρατικός κός» τρόπος προσλήψεων που ίσχυσε για όλο το Δημόσιο και για τον οποίο ασφαλώς συνυπηρέτησε και ο νυν ύποπτος Παιδείας, γιατί τότε πολύ φοβάμαι ότι τα σχολεία θα ήταν κομματικά φροντιστήρια.

Βεβαίως, όπως είπα προη γουμένως, η «αδιοριστία» οδη γεί εκ των πραγμάτων σε αδιέ ξοδο το οποίο επιβάλλει να γίνει συζήτηση, όμως σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογείται ο αιφνιδιασμός, η έλλειψη διαλό γου και ο κατεπείγων χαρακτήρας που επιχειρεί να δώσει το υπουργείο. Παιδείας.

ΕΡ.: Σε τι πιστεύετε ότι στοχεύουν όλα αυτά;

ΑΠ.: Εύχομαι και ελπίζω στις προθέσεις του υπουργείου να είναι μόνο ο αιφνιδιασμός και ο αντιπερισπασμός και όχι η εφαρμογή στον τομέα και ευαισθητοποιημένος τομέας της εκπαίδευσης της κομματικής «αξιοκρατίας».

ΤΥΠΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

31-08-1997