Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

«Στη συντριπτική τους πλειονότητα, οι επαγγελματίες δηλώνουν(!) κέρδη έως και 10.000 ευρώ για να μην πληρώνουν(!) περισσότερες ασφαλιστικές εισφορές από το ελάχιστο όριο των 175 ευρώ». Θ. Τσίρος, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 8/9/2019.

Ταυτόχρονα με την έρευνα της Ε.Ε. για την φοροδιαφυγή που επιβεβαιώνει -για μια ακόμα φορά- ότι η φοροδιαφυγή είναι ενδημικό φαινόμενο στην Ελλάδα, προαναγγέλθηκαν μέτρα τα οποία στοχεύουν στην ελάφρυνση εκείνων κυρίως οι οποίοι συντηρούν την παραοικονομία. Στο καθαρά δημοσιογραφικό-επαγγελματικό ρεπορτάζ της Καθημερινής η αλήθεια διαχέεται μέσα στις γραμμές του κειμένου. Είναι αλήθεια, πασίγνωστη και αναμφισβήτητη, ότι: «Στη συντριπτική τους πλειονότητα» οι επαγγελματίες «δηλώνουν…» περίπου ότι θέλουν ή ότι τους συμφέρει. Όχι μόνο για να μην πληρώσουν «περισσότερες ασφαλιστικές εισφορές από το ελάχιστο όριο», αλλά και για να πληρώσουν λιγότερο ή καθόλου φόρο ενώ ταυτόχρονα αποκτούν και πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές (επιδόματα τέκνων, στεγαστικά, κ.λπ.).

Αν η χώρα δεν ήταν «πρωταθλήτρια» και σε αυτόν τον τομέα -με ποσοστό αυτοαπασχολούμενων στο σύνολο των απασχολούμενων 30,65% έναντι 14,47% του μέσου όρου της Ε.Ε.(Θ. Τσίρος, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 18/7/16), ερμηνεύοντας και τις «επιδόσεις» μας στην παραοικονομία και την φοροδιαφυγή- το γεγονός δεν θα είχε τόσο μεγάλη σημασία. Λόγω όμως ακριβώς αυτού του ποσοστού, ο συντάκτης της Καθημερινής στο προαναφερθέν δημοσίευμα προέβλεπε ότι: «Στο τέλος του μνημονίου, οι εκκαθαρίσεις των φορολογικών δηλώσεων, θα δείξουν ότι τα «συνήθη υποζύγια» –μισθωτοί και συνταξιούχοι– θα έχουν κληθεί να σηκώσουν ακόμη περισσότερα δημοσιονομικά βάρη». Δυστυχώς η εμπειρία, αλλά και η γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας δεν μας επιτρέπει σήμερα να προσδοκούμε διαφορετική εξέλιξη.

Εκ παραλλήλου και προτασσόμενη (θα ισχύσει και για τα εισοδήματα του 2019) είναι η ελάφρυνση με την μείωση της φορολογίας στα κέρδη από 29% σε 24% στα νομικά πρόσωπα. Με αμετάβλητα τα δηλωθέντα εισοδήματα το δημοσιονομικό κόστος ανέρχεται σε 690 εκ. ευρώ ή 34% των εσόδων από αυτήν την πηγή και «απαιτείται αύξηση των δηλωθέντων κερδών κατά 20%» για να «εκμηδενιστεί η επιβάρυνση»( Θ. Τσίρος, Καθημερινή 8/9/19). Αν και είναι δύσκολο να υπολογισθούν οι απευθείας ευεργετικές επιπτώσεις που θα έχει το μέτρο στην ανάπτυξη –αφαιρουμένων των άλλων παραγόντων που θα επηρεάσουν την πορεία της οικονομίας- το σενάριο αυτό φαντάζει μάλλον αισιόδοξο. Με δεδομένο ότι από τα περίπου 255.000 νομικά πρόσωπα/επιχειρήσεις: «1. Οι 100.000 εμφανίζουν ζημίες. 2. Οι 64.000 δηλώνουν μηδενικά κέρδη. 3. Οι 45.000 έχουν κέρδη έως 15.000 ευρώ τον χρόνο, όσα δηλαδή δηλώνει και ένας μέσος μισθωτός ή συνταξιούχος»(Θ. Τσίρος, Καθημερινή 8/9/19) η αντίδρασή τους είναι μάλλον προβλέψιμη και μετά τα νέα μέτρα.

Η πρόταξη των κινήτρων προωθείται γιατί: «Σύμφωνα με ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος, ο βασικός στόχος είναι να αυξηθεί η «φορολογητέα ύλη» […] καθώς με αυτόν τον τρόπο θα καλυφθεί μεγάλο μέρος του δημοσιονομικού κόστους…»(Θ. Τσίρος, Καθημερινή 8/9/19). Δηλαδή, εικάζεται ότι θα σπεύσουν οι φοροφυγάδες να κάνουν πιο ειλικρινείς δηλώσεις! Προφανώς, για να παρεπιδημούν η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή δεν είναι εύκολα αντιμετωπίσιμες με τα μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενα «εργαλεία» και απαιτούνται νέες ριζοσπαστικές πολιτικές. Αλλά, παρά το γεγονός ότι: «η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία», η αισιοδοξία και τα κίνητρα σίγουρα δεν θα λύσουν τα δημοσιονομικά προβλήματα ούτε θα συμβάλλουν στην αναδιάρθρωση της «αγοράς».

Αντώνης Αντωνάκος

12-09-2019

antonakosantonis@gmail.com http://www.antonakos.edu.gr

Δημοσιεύθηκε και στα sites: olympia, dictyo, dakekavalas, greekteachers, diodos.