Εκτύπωση
Κατηγορία: Αρθρογραφία
Εμφανίσεις: 1661

 

 Πολύς καπνός και στο βάθος ….vouchers.

 Είναι γνωστό ότι ο ΟΟΣΑ χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα «επιθετικές» απόψεις όσον αφορά τον περιορισμό του κοινωνικού ρόλου του κράτους, την απορύθμιση των αγορών εργασίας και την απελευθέρωση των οικονομιών από τους περιοριστικούς νόμους. Στα πλαίσια αυτά, κύκλοι «ειδημόνων» του οργανισμού, διακινούν εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία τις γνώστες απόψεις τους, για κατάργηση της μονιμότητας και για τα εκπαιδευτικά κουπόνια, τα γνωστά vouchers, τα όποια αποτελούν τον διακαή πόθο όσων ανά τον κόσμο ονειρεύονται την πλήρη εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.

Ασφαλώς όμως θα έπρεπε να αποτελούν τον εφιάλτη της κοινωνίας μας και ιδιαίτερα των λαϊκών στρωμάτων γιατί θα σήμαιναν στην πράξη την πλήρη κατάργηση και αυτής της έστω και ιδιαίτερα ελλειμματικής, Δημόσιας παιδείας που παρέχει σήμερα το κράτος. Και τουλάχιστον εμείς έχουμε μία μικρή-πικρή εμπειρία του τι σημαίνει αυτό από τα κουπόνια (βλέπε βιβλιάρια υγείας) για παράδειγμα στην οδοντιατρική περίθαλψη. Ευτυχώς λοιπόν που, προς το παρόν τουλάχιστον, οι απόψεις αυτές είναι πολιτικά ορφανές και όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη ελάχιστοι τείνουν ευήκοον ους.

Όμως επειδή δεν πρέπει να υποτιμούμε τους γνωστούς κύκλους του οργανισμού, και κυρίως τα μέσα επηρεασμού κοινής γνώμης και Κυβερνήσεων που έχουν στην διάθεση τους, θα πρέπει να επαγρυπνούμε. Βομβαρδιζόμαστε λοιπόν το τελευταίο διάστημα από την προβολή αποσπασμάτων ερευνάς του ΟΟΣΑ σχετικής με την κατάσταση της εκπαίδευσης στην χώρα μας. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν θα περνούσε ποτέ από το μυαλό μου να αμφισβητήσω την αξιοπιστία ενός διεθνούς οργανισμού με την ιστορία και το κύρος του ΟΟΣΑ. Όμως ο βομβαρδισμός της κοινής γνώμης με στοιχεία των οποίων η ορθότητα είναι εξόφθαλμα εσφαλμένη μου δημιούργησε βάσιμα ερωτήματα ως αναφορά τις ενδεχόμενες σκοπιμότητες που υπηρετούν, όχι τόσο ο ίδιος ο οργανισμός όσο κάποιοι κύκλοι του και οι τοπικοί ανταποκριτές τους.

Κατ’ αρχήν προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση ότι ουδέποτε κάποιος εκπρόσωπος του εν λόγω οργανισμού δεν επεχείρησε να έλθει σε επαφή με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, προκείμενου να καταγράψει και τις απόψεις των οργανωμένων εκπαιδευτικών, ούτως ώστε τα τελικά συμπεράσματα της όποιας ερευνάς του να είναι πιο τεκμηριωμένα και ως εκ τούτου πιο αντικειμενικά. Γίνεται συχνά στα ΜΜΕ αναφορά σε κάποια πορίσματα της έρευνας τα οποία βασίζονται στις «απαντήσεις» 150 διευθυντών (καθηγητών στην ουσία με δεδομένο ότι η διευθυντική θέση δεν είναι βαθμός αλλά προσωρινή 4ετής ανάθεση η οποία ασκείται παράλληλα με διδακτικό έργο) οι οποίοι μετείχαν στο πρόγραμμα «ΠΙΖΑ» και εμφανίζονται να ενοχοποιούν τους εκπαιδευτικούς, (δηλαδή να αυτομαστιγόνονται), για ένα μεγάλο μέρος των εκπαιδευτικών προβλημάτων. Πως επελέγησαν αυτοί οι διευθυντές, από ποίον και με ποια σκοπιμότητα; Πως διαμορφώθηκε το σχετικό ερωτηματολόγιο της «έρευνας», από ποίους και με ποια σκοπιμότητα; Γιατί, γνωρίζουμε πια πολύ καλά ότι, τα «συμπεράσματα μιας έρευνας μπορεί να προκαθοριστούν από ένα κατάλληλα διαμορφωμένο ερωτηματολόγιο, ιδιαίτερα όταν αυτό απευθύνεται σε ένα επίσης κατάλληλα επιλεγμένο σύνολο ερωτώμενων.

Σε κάθε περίπτωση και παρά την αδυναμία που αποτελεί το ότι δεν έχουμε στα χέρια μας την έρευνα, αλλά όποια σχετικά στοιχεία φτάνουν σε μας είναι μέσα από τον συχνά παραμορφωτικό δίαυλο των ΜΜΕ, θα αναφερθώ σε κάποιες περιπτώσεις εξόφθαλμων ανακριβειών.

Δημοσιεύθηκε κατ’ επανάληψη στις εφημερίδες ως μέσος μισθός των καθηγητών με 15 χρόνια υπηρεσίας (σύμφωνα πάντα με τις ως άνω έρευνες) το ποσό των 24000 ευρώ. Με βάση αυτό το στοιχείο μάλιστα βρήκε ευκαιρία γνωστός για τις ακραιφνώς νεοφιλελεύθερες απόψεις του καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Γ. Μπήτρος ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 1-11-2002) να «διαπιστώσει» ότι: «η παραγωγικότητα των Ελλήνων καθηγητών-δασκάλων είναι μικρότερη σε σχέση με αυτή των συναδέλφων τους των άλλων χωρών του ΟΟΣΑ….)!!! Γνωρίζοντας καλά και από πρώτο χέρι ότι το στοιχείο ήταν εξόφθαλμα ανακριβές κατέφυγα στο εκκαθαριστικό της εφορίας για επιβεβαίωση και διαπίστωσα ότι ένας καθηγητής με 21 χρόνια υπηρεσίας όπως εγώ έχει συνολικό ετήσιο εισόδημα της τάξεως των 15000 ευρώ. Αλλά ακόμα και ένας καθηγητής με 35 χρόνια υπηρεσίας δεν ξεπερνά τις 18.500 ευρώ ετησίως.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο τα στοιχεία της έρευνας είναι ανακριβή και αντικρουόμενα είναι οι ώρες διδασκαλίας. Αναφέρεται συγκεκριμένα (ΒΗΜΑ 2-1-2003) ότι οι ώρες διδασκαλίας στο Γυμνάσιο και το Λύκειο είναι 629. Με δεδομένο ότι για παράδειγμα οι ώρες διδασκαλίας στην B’ Λυκείου είναι 33 εβδομαδιαίως ο ΟΟΣΑ ισχυρίζεται ότι οι ημέρες μαθημάτων στην Ελλάδα είναι 95!!! Ο αριθμός αυτός είναι προφανέστατα εξωπραγματικός. Επί πλέον στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι οι ώρες διδασκαλίας των ξένων γλωσσών στα δημόσια σχολεία είναι 160! ετησίως δηλαδή ξεπερνούν το ¼ (160 στις 629) του ωρολογίου προγράμματος των μαθημάτων. Δηλαδή 7-8 ώρες την εβδομάδα διατίθενται, (σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της έρευνας), για την διδασκαλία των ξένων γλωσσών. Η πραγματικότητα είναι ότι, πάλι στην Β’ Λυκείου, οι υποχρεωτικές ώρες διδασκαλίας ξένων γλωσσών είναι 2 εβδομαδιαίως από τις 33 συνολικά. Οπότε σύμφώνα με το συνολικό χρόνο που δίνει ο ΟΟΣΑ (629 ώρες ή 95 ημέρες ή 19 εβδομάδες) οι ώρες διδασκαλίας ξένων γλωσσών είναι 38 και όχι 160 που αναφέρεται στην έρευνα. Αλλά και με την πραγματική διάρκεια των μαθημάτων οι ώρες διδασκαλίας είναι περίπου 50 και σε καμία περίπτωση βεβαίως δεν προσεγγίζουν τις 160.

Εν κατακλείδι ασφαλώς ο ΟΟΣΑ είναι ένας πολύ σοβαρός οργανισμός αλλά εάν θέλει να διατηρήσει την σοβαρότητα και την αξιοπιστία του θα πρέπει να προσέξει περισσότερο τους διάφορους «κύκλους των ειδημόνων» του καθώς και τους «ανταποκριτές» του στην Ελλάδα και να ελέγχει με μεγαλύτερη υπευθυνότητα την ακρίβεια των στοιχείων που του παρουσιάζουν. Ίσως δε θα ήταν χρήσιμο και τα ΜΜΕ να μην αποδέχονται χωρίς διασταύρωση τα στοιχεία «ερευνών», ακόμα και όταν πρόκειται για οργανισμούς αναμφισβήτητου κύρους όπως ο προαναφερθείς. Γιατί θυμάμαι από τα φοιτητικά μου χρόνια έναν καθηγητή που έλεγε ότι υπάρχουν τριών μεγεθών ψέματα, τα μικρά, τα μεγάλα, και οι στατιστικές (έρευνες).

Αντώνης Αντωνάκος

Αντιπρόεδρος της ΟΛΜΕ