Εκτύπωση
Κατηγορία: Αρθρογραφία
Εμφανίσεις: 652

 

 

 

Συνέντευξη στον Διονύση Ελευθεράτο

Ο ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ ΜΑΣ αποκρούει και «στέλνει» πίσω στους αποδέκτες (δηλαδή το υπουργείο Παιδείας) τον χαρακτηρισμό της απεργίας ως «πολιτικής". Μιλά ακόμη για το θέμα των χαμένων ωρών και του ,σχολικού έτους.

 

 

 

 

 

Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση «ποντάρει» σοβαρά πλέον στην κόπωση που προσδοκά ότι φυσιολογικά θα επέλθει στον κλάδο σας; Τι προβλέπετε;

Η κυβέρνηση, αντί να διατυπώσει μια πολιτική πρόταση, η οποία θα μπορούσε να λύσει το εκπαιδευτικό πρόβλημα, έχει κάνε: μια πολιτική επιλογή που οδηγεί σε αδιέξοδο. Δεν θέλει να υπάρξει πρόταση ουσιαστικής διεξόδου.

Γιατί, κατά τη γνώμη σας;

Η άποψη μου είναι ότι επιδιώκει να δώσει ένα στίγμα αποφασιστικότητας και «σκληρής»στάσης. Όμως αυτή η επιλογή οδηγεί σε διάλυση του κοινωνικού ιστού. Όταν, μάλιστα, εφαρμόζεται στον ευαίσθητο εκπαιδευτικό χώρο, επιφέρει περαιτέρω υποβάθ­μιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και οδηγεί σε κατάρρευση το σχολείο.

Ο υπουργός Παιδείας, πάντως, πρόσφατα χαρακτήρισε «πολιτική» την απεργία σας. Τι απαντάτε;

Είναι σαφής η νέα κυβερνητική προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, προσπάθεια η οποία έχει βοήθεια και μέσα από τον συνδικαλιστικό χώρο...Αυτό που διακηρύσσουν 60.000 απεργοί καθηγητές, οι οποίοι αγωνίζονται ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, Η απεργία δεν είναι πολιτική, είναι διεκδικητική, για ένα καλύτερο σχολείο και για αξιοπρεπή αντιμετώπιση του εκπαι­δευτικού. Πολιτική είναι η στάση της κυβέρνησης αφού κινείται στα πλαίσια μιας πολιτικής αδιάλλακτης, που δεν λαμβάνει υπόψη ούτε στο ελάχιστο τα μεγάλα προβλήματα της εκπαίδευσης.

Τι βλέπετε να γίνεται με τις χαμένες ώρες, με τη φημολογούμενη, έστω και ως ενδεχόμενο, παράταση του σχολικού έτους; Αυτά δεν αποτελούν κι ένα «μοχλό πίεσης» σε βάρος σας, σε βάρος της απεργίας;

Ασφαλώς και επιχειρείται να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός άσκησης κοινωνικής πίεσης, η απειλή για παράταση του διδακτικού έτους. Το ενδιαφέρον του υπουργού είναι προσχηματικό. Κι αυτό θα φανεί...

Πώς και πότε πιστεύετε ότι θα φανεί;

Όταν, μετά από τη λήξη της απεργίας, θα συζητήσουμε με το υπουργείο Παιδείας. Τότε θα φανεί ότι οι παρεμβάσεις που θα γίνουν στη διάρκεια του διδακτικού έτους θα είναι μηδαμινές, έως και ανύπαρκτες, στην ουσία. Εδώ εισάγονται και νεολογισμοί από την πλευρά του υπουργείου.

Όπως;

Ακούμε τώρα τους αρμόδιους να μιλούν για την«αφαιρετική μέθοδο» δηλαδή την περικοπή της ύλης...

Το γεγονός ότι, αυτή τη στιγμή, έχετε μείνει μόνο εσείς στο στίβο των κοινωνικών κινητοποιήσεων, εκτιμάτε ότι ευνοεί μια σκληρή κυβερνητική στάση απέναντι σας; Μήπως η κυβέρνηση νιώθει τώρα ότι έχει μεγαλύτερη άνεση κινήσεων και χρόνου, αφού - προς το παρόν τουλάχιστον - δεν «πονοκεφαλιάζει» με πολλά μέτωπα, δεν νιώθει την ανάγκη να «κλείσει» κάποια, έστω με παραχωρήσεις;

Θα έλεγα, ότι αυτή η αντίληψη δεν ταιριάζει στη δημοκρατία. Μια δημοκρατική κυβέρνηση οφείλει να εξετάζει εάν υπάρχουν προβλήματα κι όχι να αντιμετωπίσει τους απεργούς σαν εχθρούς, τους οποίους θα πρέπει να συνθλίψει. Όταν χιλιάδες καθηγητές βγαίνουν στους δρόμους της Αθήνας κάθε δύο ημέρες και διαδηλώνουν, αναδεικνύοντας τα φλέγοντα προβλήματα, τότε η κυβέρνηση οφείλει να δει κατάματα την πραγματικότητα. Να διατυπώσει ουσιαστική πρόταση κι όχι να περιορίζεται σε διαχειριστικές λογικές.

 

ΝΙΚΗ

 

12-02-1997