ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΔΕΔΥ
[email protected]
Γεννήθηκε στο Ελαιοχώρι, ένα μικρό ορεινό χωριό της Αρκαδίας. Είναι το μικρότερο παιδί της αγροτικής οικογένειας του Βαγγέλη και της Μαρίας Αντωνάκου.
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο χωριό του όπου τελείωσε το Δημοτικό. Παρακολούθησε τις πρώτες τάξεις της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Τρίπολη και εν συνεχεία στην Αθήνα όπου αποφοίτησε από το 2ο Λύκειο. Συνέχισε τις σπουδές του παίρνοντας το πτυχίο του Μαθηματικού από τη Φυσικομαθηματική Σχολή Αθηνών.
Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση τον Αύγουστο του 1974, δραστηριοποιείται στους πυρήνες που κινούνται για την ανασύσταση της πολιτικής έκφρασης του φιλελεύθερου χώρου. Αποτελεί ιδρυτικό μέλος της ΟΝΝΕΔ. Ιδρύει την Τοπική Επιτροπή Αχαρνών της Ν.Δ..
Το 1975 είναι μέλος της πρώτης εκλεγμένης επταμελούς Γραμματείας Φοιτητικού της ΟΝΝΕΔ. Η πολιτική του δραστηριότητα διακόπτεται με τη στράτευσή του το 1976. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στις Διαβιβάσεις. Μετά την απόλυσή του από το Στρατό ασχολήθηκε επαγγελματικά με την εκπαίδευση διδάσκοντας αρχικά σε φροντιστήρια και στη συνέχεια, το 1981, διορίστηκε στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση .
Μετά την άνοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία το 1981 επαναδραστηριοποιείται και πρωτοστατεί στην ίδρυση το 1982 της Ειδικής Κομματικής Οργάνωσης Καθηγητών στην πρώτη Διοίκηση της οποίας συμμετέχει.
Από το 1993 έως και το 1997 είναι μέλος της Γραμματείας Συνδικαλισμού της Ν.Δ. υπεύθυνος καταρχήν του Τομέα Επιμόρφωσης και Εκπαίδευσης και στη συνέχεια του Δημόσιου Τομέα. Την ίδια περίοδο είναι αρχικά μέλος και στη συνέχεια Γραμματέας της ΟΚΕ Παιδείας καθώς και του Συμβουλίου Αξιολόγησης Στελεχών στον Τομέα Παιδείας και Πολιτισμού.
Τον Μάιο του 1996 ορίζεται από την ηγεσία του Κόμματος ως μέλος του Συμβουλίου Κυβερνητικής Πολιτικής, συνεργάτης του κ. Σουφλιά στον Τομέα Παιδείας. Το 1994 εκλέγεται στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος μέλος της οποίας εξακολουθεί να είναι έκτοτε. Τον Απρίλιο του 1997 ο πρόεδρος της Ν.Δ. του αναθέσει την Γραμματεία Συνδικαλισμού της οποίας παραμένει επικεφαλής μέχρι τον Ιούλιο του 2000. Διατελεί μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Εκλογών στις Δημοτικές και Νομαρχιακές του 1998 στις Ευρωεκλογές του 1999 και στις Βουλευτικές του 2000.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2004 θέτει υποψηφιότητα με το ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. στη Β’ εκλογική περιφέρεια Αθηνών.Παράλληλα με την κομματική του δραστηριότητα ο Αντώνης Αντωνάκος αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα στον κοινωνικό και εργασιακό χώρο.
Αναμειγνύεται ενεργά στο Φοιτητικό Κίνημα. Συμμετέχει σε όλες τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Συμμετέχει στις καταλήψεις της Νομικής και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, συλλαμβάνεται και κρατείται στην Γενική Ασφάλεια Αθηνών. Εκλέγεται στο πρώτο μετά τη δικτατορία Συμβούλιο του Μαθηματικού Τμήματος της Φυσικομαθηματικής Σχολής και γίνεται ο πρώτος πρόεδρος της Ν.Δ.Φ.Κ. (ΔΑΠ Μαθηματικού). Μετά το διορισμό του το 1981 πρωτοστατεί στην ίδρυση της ΔΑΚΕ Καθηγητών. Από το 1982 έως και το 1987 υπήρξε μέλος, Γενικός Γραμματέας και Πρόεδρος της Ένωσης Καθηγητών Καλλιθέας – Μοσχάτου – Νέας Σμύρνης.
Από το 1987 έως το Μάρτιο του 2004 εκλέγεται στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ του οποίου διετέλεσε Οργανωτικός Γραμματέας, Γενικός Γραμματέας, Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος.
Από το Μάρτιο του 2004 μέχρι τον Απρίλιο του 2010 διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας.
Από τον Φεβρουάριο του 2010 είναι Γενικός Σύμβουλος της ΑΔΕΔΥ και από τον Απρίλιο του 2010 μέλος της Ε.Ε.
Από τον Ιανουάριο του 2011 είναι Αντιπρόεδρος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ.
Το 1992, με πρωτοβουλία του ιδρύεται η Εταιρεία Κοινωνικού και Πολιτικού Προβληματισμού «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ» η οποία ασκεί ποικίλες παρεμβάσεις στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Στο πλαίσιο της συνδικαλιστικής του δραστηριότητας συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εκπαιδευτικών (Education International) της ETUCE της UNESCO και του OECD με θέματα όπως: «Η νέα τεχνολογία στην εκπαίδευση», «Δια βίου εκπαίδευση», «Οι ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση», «Εκπαίδευση και περιβάλλον», «Αγωγή υγείας», «Ζωντανές γλώσσες», η έλλειψη εκπαιδευτικών στην Ε.Ε. κ.ά. (Παρίσι 1990, 1996, 1999 και 2002, Μαδρίτη 1991, Ρώμη 1992, Βρυξέλλες 1991 και 1992, Κύπρος 1989 και 1993, Λουξεμβούργο 1993, Στοκχόλμη 1995, Ελσίνκι 2000, Λισσαβόνα 2001, Βερολίνο 2002, Νέο Δελχί 2002).
Παράλληλα συμμετείχε στη διοργάνωση και στα προεδρεία επιστημονικών συνεδρίων και σεμιναρίων στην Ελλάδα με θέματα εκπαιδευτικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου, («Εκπαίδευση και 1992 – Προοπτικές και Επιπτώσεις» Ζάππειο 1990, «Το περιεχόμενο της Εκπαίδευσης στις νέες κοινωνικές συνθήκες» Καλαμπάκα 1993, «Ευρωπαϊκή Ενοποίηση και Ελληνική εκπαίδευση» Αθήνα 1993, «Α΄ Διαβαλκανική Συνδιάσκεψη Εκπαιδευτικών» Αρχαία Ολυμπία 1996 κ.λπ.).
Στο πλαίσιο της Γραμματείας Συνδικαλισμού πρωτοεκδίδει και καθιερώνει τη μηνιαία εφημερίδα «Πολιτικές και Συνδικαλιστικές Προσεγγίσεις». Επίσης, με άρθρα και σχόλια στον Τύπο ασκεί συχνά παρεμβάσεις κυρίως σε εκπαιδευτικά και γενικότερα πολιτικά θέματα.
Τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του τον διαθέτει στην οικογένειά του και στο διάβασμα.
Είναι παντρεμένος με την Ειρήνη Τζανετουλάκου πτυχιούχο της Νομικής Σχολής Αθηνών τομεάρχη της Δ.Ε.Η. Έχουν ένα παιδί τον Βαγγέλη, Μηχανολόγο Μηχανικό του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.