Γόρδιος Δεσμός.

Ο Μέγας Αλέξανδρος σύμφωνα με τον μύθο έκοψε τον Γόρδιο Δεσμό. Δέκα χρόνια μετά είχε κατακτήσει τον κόσμο. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την αλήθεια αλλά αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι ο συμβολισμός της ηγετικής απόφασης, που δεν αποδέχεται τους «γόρδιους δεσμούς» ως άλυτα προβλήματα εμπρός στα οποία αναλώνει πολύτιμο χρόνο.

Σε κάθε ιστορική περίοδο εμφανίζονται διλήμματα η επίλυση των οποίων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κρίνεται από το θυμικό της κοινής γνώμης. Όχι γιατί η ηγεσία δεν πρέπει να συνυπολογίζει και την βούληση του λαού αλλά γιατί δεν πρέπει να αποφασίζει με κύριο γνώμονα αυτή.

Στην παρούσα φάση είμαστε παγιδευμένοι σε τέσσερις τουλάχιστον γόρδιους δεσμούς για δύο από τους οποίους δεν διαθέτουμε το «σπαθί» που τους κόβει. Όσο και αν ακουστεί παράδοξο το αδιέξοδο της οικονομικής κρίσης είναι το πιο εύκολα αντιμετωπίσιμο. Αρκεί οι πολιτικοί μας ταγοί να αποδειχθούν στοιχειωδώς επαρκείς και να αντιμετωπίσουν με αποφασιστικότητα αυτό που δημιούργησε η «περίεργη» πολιτική «ανευθυνότητα» του Παπανδρέου.

Προφανώς τα πιο δυσεπίλυτα προβλήματα σχετίζονται με την Τουρκία. Η κατοχή της Κύπρου και οι διεκδικήσεις της στο Αιγαίο.

Το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων θα ήταν πολύ καλύτερα να είχε αντιμετωπισθεί εγκαίρως. Το 1991 ήταν ευχερώς αντιμετωπίσιμο. Η θέση της Ελλάδας ήταν πολύ πιο ισχυρή και το Βαλκανικό τοπίο ρευστό. Οι μαξιμαλιστικές επιδιώξεις εκείνης της περιόδου στέρησαν από τη χώρα την ευκαιρία να κλείσει ευνοϊκά το θέμα. Η προώθηση της πολιτικής των συλλαλητηρίων, με κυβερνητική στήριξη, μας παγίδευσε καθιστώντας το πρόβλημα «γόρδιο δεσμό». Γιατί αν είναι άδικο για μας να απαρνηθούμε ένα μέρος της ιστορικής κληρονομιάς μας είναι δύσκολο και για τους Σκοπιανούς να απαρνηθούν την ταυτότητα που έχουν παγιώσει στη συνείδησή τους.

Η κατάσταση διαμορφώθηκε σε βάρος μας. Όπως σημειώνει στο εξαιρετικό άρθρο του ο Ν. Μέρτζος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ μέχρι το 2007 είχαν αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία 140 κράτη. Το βέτο που έθεσε ο Καραμανλής στο Βουκουρέστι για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ δημιούργησε ένα ανάχωμα αλλά τα «κεκτημένα» παγιώνονται, ευκαιρίες χάνονται ενώ διατηρούνται ανοιχτά μέτωπα την ώρα που ο «Ανατολικός άνεμος» δυναμώνει.

Τα μέτωπα πρέπει να κλείνουν. Έντιμος συμβιβασμός λοιπόν εδώ και τώρα. Στα όρια που έθεσε η χώρα το 2008 στο Βουκουρέστι. Όπως σημειώνει ο Μέρτζος «η ώρα είναι σήμερα». Κάθε λύση αύριο θα είναι χειρότερη και θα έχει κοστίσει πολύ περισσότερο.

Αντωνάκος Αντώνης

09-01-2018

 

antonakosantonis@gmail.com http://www.antonakos.edu.gr