Φθηνά ψέματα και ακριβές αλήθειες.
«Εκεί που κρεμούσαν οι καπετάνιοι τ’ άρματα, κρεμάν οι γύφτοι τα νταούλια!».
Την ώρα που στην κεντροαριστερά μαίνεται ο πόλεμος των επιγόνων για την ηγεσία, έχει ξεσπάσει μεγάλη διαμάχη με αφορμή το άρθρο του Πρωθυπουργού και το (ρητορικό) ερώτημα του: «ήταν ο Ανδρέας ψεύτης». Το πραγματικό ερώτημα, που απευθύνεται σε όσους πρωί – μεσημέρι – βράδυ ψεύτη τον ανεβάζουν ψεύτη τον κατεβάζουν (τον Πρωθυπουργό) είναι, «αν εγώ είμαι ψεύτης τότε ο Ανδρέας που λιβανίζατε και λιβανίζετε τι ήταν;».
Είναι αλήθεια ότι ο κ. Τσίπρας ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που δεν δίστασαν, κάνοντας αντιπολίτευση, να υποσχεθούν στους πάντες τα πάντα. Αλλά τελικά αυτή είναι η σχολή του πολιτικού αμοραλισμού και του ακραίου λαϊκισμού που στα χρόνια της Μεταπολίτευσης ίδρυσε και υπηρέτησε με συνέπεια ο Ανδρέας. Τώρα αν ο σημερινός Πρωθυπουργός αποδείχθηκε καλύτερος μαθητής από τον φυσικό διάδοχο του Ανδρέα αυτό οφείλεται κυρίως στις πολιτικές καταβολές του. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι και ο τελευταίος, ενώ η παγκόσμια κρίση ήταν στο αποκορύφωμά της, υποσχόταν λαγούς με πετραχήλια αφού, όπως διακήρυττε, «λεφτά υπήρχαν».
Βέβαια ο κ. Τσίπρας υποσχόταν ότι θα σκίσει το μνημόνιο και θα διαγράψει το χρέος. Αλλά μήπως και ο Ανδρέας δεν εξόρκιζε την Ε.Ο.Κ., το Ν.Α.Τ.Ο. και τις «βάσεις του θανάτου», την υποτιθέμενη απομάκρυνση των οποίων το «πλήρωμα της πράσινης εκκλησίας» πανηγύριζε το 1984 διαδηλώνοντας στους δρόμους;
Βεβαίως στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αρνούνται να αποκηρύξουν τα εγκλήματα του Στάλιν, αλλά μήπως και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν αποκήρυττε ως «λακέδες του Ιμπεριαλισμού» τους Ευρωπαίους Σοσιαλδημοκράτες την ίδια στιγμή που εναγκαλιζόταν τον Καντάφι και Σαντάτ;
Ακόμα και τον Σοσιαλισμό αποκήρυττε ο Ανδρέας το 1987 σε άρθρο του σε ξένο περιοδικό υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι: «Αν σήμερα κυβερνούσε τη χώρα ένας Κεϋνσιανός , θα οδηγούσε τη χώρα σε χρεωκοπία» επιπλέον υποστήριζε ότι: «όταν τονώνεις την καταναλωτική δύναμη στην Ελλάδα δημιουργείς θέσεις εργασίας στην Γερμανία και την Ιταλία» (Α. Σταλίδης ΕΣΤΙΑ 7/9/17). Ενώ αυτή στην ουσία ήταν καταγγελία της πολιτικής που άσκησε από το 1981 μέχρι τότε, ένα μόλις χρόνο μετά, ενώ η οικονομία βούλιαζε. έδωσε το σύνθημα της τελικής πυρπόλησης με το γνωστό «Τσοβόλα δώστα όλα», επιβεβαιώνοντας έτσι για μια ακόμα φορά τον ακραίο πολιτικό αμοραλισμό του.
Στο ίδιο άρθρο υποστήριζε ότι: «το Δημόσιο έχει τους διπλάσιους Δημοσίους Υπαλλήλους από όσους χρειάζεται», παραλείποντας φυσικά να αναφέρει το όργιο των διορισμών που ακολούθησε μετά το 1981. Είναι χαρακτηριστικό επί του προκειμένου αυτό που αναφέρει ο καθηγητής του Ο.Π.Α. κ. Μέργος «… επί συνόλου 9.500 περίπου διοικητικών υπαλλήλων του ΙΚΑ σήμερα, οι 4.500 περίπου (ναι 4.500) διορίσθηκαν κυριολεκτικά σε μια νύχτα, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο προσόντων, 45 ημέρες προ των εκλογών του 1985 και άλλοι 1.800 περίπου το 1988-9…» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 19/9/2010). Αποδεικνύοντας τελικά πόσο θεωρούσε πάντα τον εαυτό του υπεράνω κριτικής και φυσικά αυτοκριτικής το 1993 έλεγε στο Υπουργικό του Συμβούλιο: «…Οι Διοικητικές Υπηρεσίες […] πέρα από το να απορροφούν παθητικά ένα μέρος των εργαζομένων […] δεν κατόρθωσαν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες αναπτυξιακές ανάγκες της κοινωνίας μας».
Τελικά ποιος, επιτέλους, κυβέρνησε τη χώρα τη δεκαετία του 80; Οι Διοικητικές υπηρεσίες ήταν αυτόνομες και ανεξάρτητες; Λειτουργούσαν με τον αυτόματο πιλότο; Οι Διοικητικές υπηρεσίες απορροφούσαν (sic) όχι με «πιστοποιητικό» - και εντολή - των «πράσινων» οργανώσεων. Και η «επαναστατική Αλλαγή» που ήταν τελικά και γιατί δεν έχει την κύρια ευθύνη;
Αλλά ας επανέλθουμε στη σημερινή συζήτηση για τα φθηνά πολιτικά ψέματα του λαϊκισμού και τις ακριβές αλήθειες της υπεύθυνης εθνικής και κοινωνικής πολιτικής. Δεν υπάρχει αντικειμενικός πολίτης ο οποίος να αμφισβητεί τα ψέματα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και το τεράστιο κόστος που προκάλεσαν. Όμως, από την άλλη, είναι φανερό ότι αυτό που ενδεχομένως θα ήθελε να πει ο Πρωθυπουργός, διατυπώνοντας το ρητορικό ερώτημα για τα ψέματα του Ανδρέα και προφανώς απευθυνόμενος κυρίως στο παλαιό ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στους απολογητές του, είναι ότι: ναι ρε σύντροφοι, μπορεί να είπα φθηνά πολιτικά ψέματα, αλλά μην ξεχνάτε ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.
Φυσικά όμως αυτή η πολιτική αλήθεια είναι πολύ ακριβή για να διατυπωθεί δημοσίως.
Αντώνης Αντωνάκος
07-09-2017