Αν. ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: … απλώς λέω ότι όταν ένα σώμα με πλήρη απαλλαγή από τα καθήκοντα του μαζεύεται μια φορά το δίμηνο, το να κάθεται να συζητάει και μια μέρα και δυο μέρες δεν είναι πολύ, δεν είναι υπερβολή, δεν είναι πολυτέλεια.

…Λοιπόν, συνάδελφοι, από το 2007 έχει ξεσπάσει μια γενικότερη οικονομική κρίση η οποία έχει επεκταθεί σε όλο το Δυτικό κόσμο. Ξεκίνησε σαν κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και εξελίχθηκε στο να αναδείξει γενικότερα και βαθύτερα προβλήματα όπως είναι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας.

Ένα πρόβλημα λοιπόν με δύο συνιστώσες, το σπάσιμο της φούσκας του χρηματοπιστωτικού και δεύτερο το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας, το οποίο ταλαιπωρεί όλο το δυτικό κόσμο.

Το ζήτημα είναι γιατί ενώ το πρόβλημα είναι γενικότερο η Ελλάδα είναι εκείνη που πληρώνει, οι Έλληνες εργαζόμενοι, το βαρύτερο τίμημα.

Συνοπτικά η απάντηση σε αυτό είναι ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες εργαζόμενοι πληρώνουμε το βαρύτερο τίμημα για τρεις λόγους. Πρώτον: γιατί στην Ελλάδα προϋπήρχαν προβλήματα πολύ πιο έντονα από ό,τι υπήρχαν σε όλο το υπόλοιπο δυτικό μπλοκ, με κυριότερο το πρόβλημα του δημοσίου χρέους. Το πρόβλημα του δημοσίου χρέους το οποίο δεν είναι καινούργιο, δεν είναι της τελευταίας δεκαετίας, είναι αποτέλεσμα όπως ομολόγησε δειλά ο Υπουργός ο κ. Λοβέρδος της δεκαετίας του ’80.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το δημόσιο χρέος ήταν στο 110% του ΑΕΠ, έχοντας αυξηθεί από το 30% το 1980, μέσα σε μια δεκαετία και φτάνοντας το 110% του ΑΕΠ.

Αντιμετωπίστηκε τότε το ’90 το πρόβλημα που είχε η ελληνική οικονομία χάρη στα αποθέματα που είχε η αποταμίευση, η ελληνική αποταμίευση. Αυτή τη δυνατότητα στέρησε απ’ την ελληνική οικονομία το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου του ’99 - 2000.

Δανείστηκε το ελληνικό δημόσιο το ’90 - ’93 με ομόλογα που δοθήκαν στον Έλληνα αποταμιευτή, με υψηλά βεβαίως επιτόκια, αλλά δεν χρειάστηκε να προσφύγει στην ομηρία των αγορών.

Το δεύτερο πρόβλημα ήτανε η αναποτελεσματικότητα και η κακή λειτουργία του κράτους. Το τρίτο πρόβλημα ήταν ότι χρησιμοποιήθηκε η Ελλάδα χάρη σε κακούς χειρισμούς που έκανε η κυβέρνηση για παραδειγματισμό.

Έδωσε η κυβέρνηση, τη δυνατότητα, είτε σκοπίμως, όπως τελευταίως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις Στρος Καν και άλλων αξιωματούχων, είτε από κακούς χειρισμούς, να χρησιμοποιηθεί το ελληνικό παράδειγμα ως παράδειγμα προς αποφυγή

Η ελληνική κυβέρνηση οδήγησε τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χωρίς διαπραγμάτευση με αποτέλεσμα να υποθηκεύσει την Ελλάδα και το μέλλον…

Αποτέλεσμα βεβαίως ήτανε οι σκληρές περικοπές σε πρώτο στάδιο στα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα, που στη συνέχεια αυτό οδήγησε ύφεση…