Η πρώτη παρέμβαση στο ασφαλιστικό και ο νόμος Ρέππα.

Το 1987 στα πλαίσια κινητοποιήσεων της Ο.Λ.Μ.Ε. συναντηθήκαμε με αντιπροσωπεία του Π.Α.Σ.Ο.Κ., στην οποία μετείχε και ο κύριος Λαλιώτης ο οποίος   σε κάποια στιγμή μας ερώτησε την γνώμη μας για μια θεωρία που «μετέφερε» εισοδήματα από τους συνταξιούχους στους εν ενεργεία απασχολούμενους. Δεν ασχοληθήκαμε τότε με αυτό το θέμα το οποία θεωρήσαμε ότι αποτελούσε απλώς μια «φιλολογική» παρέκβαση και έτσι δεν αντιληφθήκαμε ότι στην ουσία αποτελούσε το πρώτο καμπανάκι για την επερχόμενη πρώτη, έστω και έμμεση, παρέμβαση στο ασφαλιστικό. Αυτή η παρέμβαση έγινε πραγματικότητα μετά από λίγους μήνες με τα μέτρα Τσοβόλα τα οποία εισήγαγαν την επιδοματική πολιτική. Τις επιπτώσεις στη σύνταξη από την πολιτική αυτή που διαρκώς επεκτεινόμενη συνεχίζεται μέχρι σήμερα θα αναλύσουμε στη συνέχεια.

Το 1988 οι συντάξιμες αποδοχές ενός καθηγητή με 35 χρόνια υπηρεσίας ήταν Βασικός Μισθός 52.000 δρχ. Χρονοεπίδομα 31.200 δρχ.  Α.Τ.Α. 41.500 και η σύνταξη ήταν 99760 δρχ.. Επιπλέον εχορηγείτο και ένα επίδομα  4.000 δρχ. το οποίο δεν υπολογιζόταν στην σύνταξη. Έτσι η πραγματική αναπλήρωση με την σύνταξη ήταν 77,5% αντί για 80%. Μετά τις αλλαγές του 1988 το επίδομα στην κατάληξη του αυξήθηκε στις 23.500 δρχ. με αυτονόητες επιπτώσεις στο ποσοστό αναπλήρωσης.

Είναι από τότε λοιπόν φανερή η αλλαγή πλεύσης και διαφανής η σκοπιμότητα της μείωσης των συντάξεων, ως ποσοστού των εν ενεργεία αποδοχών, αρχής γενομένης από το Δημόσιο. Σήμερα για έναν εκπαιδευτικό με 35 χρόνια υπηρεσίας ο Β.Μ. είναι 1544€  και συμπληρώνεται από τρία επιδόματα ( συνολικά 551,93€). Με αυτά τα δεδομένα η σύνταξη είναι 1365,36€ και η αναπλήρωση είναι 65,14%. Ακόμα όμως και αν στο μέλλον ενσωματωθούν τα επιδόματα στο μισθό, λόγω της μελλοντικής ολοκλήρωσης των ρυθμίσεων του νόμου Ρέππα που καθορίζει την σύνταξη στο 70% επί των μέσων  αποδοχών της τελευταίας πενταετίας η αναπλήρωση θα είναι κατώτερη του 70%.

Έτσι ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι ενδιάμεσοι ασφαλιστικοί νόμοι της Νέας Δημοκρατίας η μείωση της αναπλήρωσης από το 77,5% το 1988 σε ποσοστό μικρότερο του 70% θα  οδηγούσε σε απώλειες μεγαλύτερες του 10% την σύνταξη.

Ας υποθέσουμε ότι από το 1988 υπήρξε αναπλήρωση του πραγματικού εισοδήματος, οπότε οι πραγματικές αποδοχές παραμένουν σταθερές.  Κάνοντας αναγωγή σε σημερινές τιμές στις αποδοχές του 1988 θα είχαμε Β.Μ. 846,84€ ΧΡ.ΕΠ. 508,1€ Α.Τ.Α. 675,8€ και ΕΠ.ΕΞ. 65,14€ και η σύνταξη θα ήταν με τα τότε ισχύοντα 1626,54€. Ο πίνακας που παρατίθεται πιο κάτω παρουσιάζει τις απώλειες με ενάργεια και καθιστά αναιτιολόγητες ορισμένες όψιμες ακραίες αντιδράσεις.

Αντώνης Αντωνάκος

Απογευματινή

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008