Αντώνης Αντωνάκος συνέντευξη στον Γιάννη Ευαγγελίδη
Από το Σεπτέμβριο το υπουργείο Παιδείας ξεκινάει ένα τεράστιο πείραμα με «πειραματόζωα» 400.000 μαθητές Λυκείου τονίζει ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (Ο.Λ.Μ.Ε.) κ. Αντώνης Αντωνάκος. Όπως εκτιμά, οι αλλαγές θα οδηγήσουν στη διόγκωση της παραπαιδείας, ενώ κατηγορεί το υπουργείο Παιδείας για προχειρότητα και για κινήσεις αιφνιδιασμού και αντιπερισπασμού.
ΕΡ.: Πώς κρίνετε τις αλλαγές που προωθούνται στα λύκεια κ. Αντωνάκο;
ΑΠ.: Ο υπουργός Παιδείας είναι φανερό ότι είναι έντονα επηρεασμένος από την προηγούμενη θητεία του στο υπουργείο Άμυνας και χρησιμοποιεί τις μεθόδους του αιφνιδιασμού και του αντιπερισπασμού για να προωθήσει μια προσωπική πολιτική η οποία θα οδηγήσει το εκπαιδευτικό σύστημα σε περαιτέρω αποσάθρωση. Οι ρυθμίσεις που προωθεί για το ενιαίο Λύκειο, για την αλλαγή του τρόπου αξιολόγησης των μαθητών του Λυκείου και για το νέο τρόπο επιλογής των υποψηφίων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση θα έχουν καταλυτικές επιπτώσεις στην ήδη υποβαθμισμένη παιδεία της Λυκειακή βαθμίδας.
ΕΡ.: Και ποια είναι η αντιπρόταση για το εκπαιδευτικό σύστημα;
ΑΠ.: Η Ελλάδα έχει ασφαλώς ανάγκη από μια συνολική αναθεώρηση του εκπαιδευτικού της συστήματος έτσι ώστε αυτό το εκπαιδευτικό, σύστημα να υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο συγκεκριμένους στόχους, εθνικούς, κοινωνικούς, πολιτισμικούς, οικονομικούς.
• Αφετηρία
Από τον καθορισμό αυτών των στόχων θα έπρεπε να ξεκινάει οποιαδήποτε προσπάθεια εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και στη συνέχεια θα έπρεπε να χαραχθούν οι συγκεκριμένες πολιτικές με τις οποίες θα επιτυγχάνονταν αυτοί οι στόχοι. Αυτό θα οδηγούσε σε μια γενικότερη αναθεώρηση των δομών των αναλυτικών προγραμμάτων, των εκπαιδευτικών μέσων και σε μια ουσιαστική πολιτική αναβάθμισης του ανθρώπινου παράγοντα, δηλαδή τον εκπαιδευτικού προσωπικού.
Αντί γι' αυτό επιχειρείται για μια ακόμη φορά η διαχειριστική αντιμετώπιση των προβλημάτων του εκπαιδευτικού συστήματος.
Στην πραγματικότητα έχουμε μια πορεία στα τυφλά δίχως συγκεκριμένους στόχους, δίχως εκσυγχρονισμό των αναλυτικών προγραμμάτων και των εκπαιδευτικών μέσων (βιβλία κ.λ.π.) και με εκπαιδευτικό προσωπικό που δεν είναι καν ενημερωμένο.
ΕΡ.: Οι νέες εξεταστικές διαδικασίες που εισάγονται από το Σεπτέμβριο στην Α' Λυκείου συνεπάγονται και τη διόγκωση, ευνοούν περισσότερο την παραπαιδεία;
• Αδιέξοδα
ΑΠ.: Από το Σεπτέμβριο ξεκινάει ένα πείραμα με πειραματόζωα τους 400.000 μαθητές των Λυκείων. Με τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση δεν οικοδομείται το σύγχρονο, δημιουργικό και ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα που έχει ανάγκη η χώρα και η ελληνική νεολαία, ιδιαίτερα στο σημερινό δύσκολο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης, ενώ παράλληλα θα διογκωθούν η παραπαιδεία και τα αδιέξοδα που οδηγούν χιλιάδες νέους έξω από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.
«Με τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση δεν οικοδομείται το σύγχρονο ανταγωνιστικό εκπαιδευτικό σύστημα».
ΕΡ.: Θετικά στοιχεία δεν υπάρχουν στις νέες ρυθμίσεις;
ΑΠ.: Ακόμα και εκείνες οι σκέψεις του υπουργού Παιδείας οι οποίες βρίσκονται σε σωστή κατεύθυνση θα ακυρωθούν στην πράξη εξαιτίας της προχειρότητας και γενικότερα του τρόπου με τον οποίο το υπουργείο τις προωθεί
ΕΡ.: Γιατί υπάρχει τόσο έντονη αντίδραση για την κατάργηση της επετηρίδας; Και τι θα μπορούσε να γίνει;
ΑΠ.: Ακριβώς για να αποπροσανατολίσει από αυτά τα προβλήματα τους μαθητές, τους γονείς και την κοινή γνώμη το υπουργείο Παιδείας χρησιμοποιεί το θέμα της επετηρίδας. Βεβαίως η αναντιστοιχία του αριθμού των αποφοίτων των «καθηγητικών» σχολών και του αριθμού των εκπαιδευτικών τους οποίους μπορεί να απορροφήσει το εκπαιδευτικό σύστημα, δημιουργεί εκ των πραγμάτων πρόβλημα το οποίο διογκώνεται με την πάροδο του χρόνου και σε λίγα χρόνια θα οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Ευτυχώς, όμως, που λειτούργησε στην Ελλάδα ο θεσμός της επετηρίδας και δεν χρησιμοποιήθηκε ο «αξιοκρατικός» τρόπος προσλήψεων που ίσχυσε για όλο το Δημόσιο και για τον οποίο ασφαλώς συνυπεύθυνος είναι και ο νυν υπουργός Παιδείας, γιατί τότε πολύ φοβάμαι ότι τα σχολεία θα ήταν κομματικά φροντιστήρια.
Βεβαίως, όπως είπα προηγουμένως, η «αδιοριστία» οδηγεί εκ των πραγμάτων σε αδιέξοδο το οποίο επιβάλλει να γίνει συζήτηση, όμως σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογείται ο αιφνιδιασμός, η έλλειψη διαλόγου και ο κατεπείγων χαρακτήρας που επιχειρεί να δώσει το υπουργείο Παιδείας.
ΕΡ.: Σε τι πιστεύετε ότι στοχεύουν όλα αυτά;
ΑΠ.: Εύχομαι και ελπίζω στις προθέσεις του υπουργείου να είναι μόνο ο αιφνιδιασμός και ο αντιπερισπασμός και όχι η εφαρμογή στον καίριο και ευαίσθητο τομέα της εκπαίδευσης της κομματικής «αξιοκρατίας».
ΤΥΠΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
31-08-1997